W 2010 roku do projektu dołączyła druga lokalizacja w południowej części Tajpej – Treasure Hill Artist Village – zajmująca historyczne wzgórze, której społeczność stworzyła jedną z najbardziej unikatowych wizualnie atrakcji Tajwanu.
W założeniach projektu czytamy, że poprzez program rezydencji artystycznych Taipei Artist Village buduje wielonarodową sieć partnerskiego uczestnictwa. W czteropiętrowym budynku znajdują się pracownie i trzy sale wystawowe. Jest też studio do tańca, sala z pianinem oraz ciemnia. Na rezydencji może przebywać jednocześnie dwunastu artystów. Lokalizacja w centrum miasta pozwala na sprawną komunikację i dostęp do materiałów. Do programu zapraszani są tajwańscy i międzynarodowi artyści, krytycy, pisarze. TAV skupia się na tworzeniu dialogu, umożliwianiu wymiany poglądów i współdziałaniu z tkanką kulturalną miasta.
AiR Taipei (Artist-in-Residence) we współpracy z projektami non-profit regularnie organizują spotkania z rezydentami. Artyści mają okazję spotkać się z lokalną publicznością i podzielić doświadczeniami lub pomysłami na projekty. Działania te sprzyjają w bezpośredni sposób sieciowaniu społeczności z międzynarodową sceną artystyczną. Dodatkowo, TAV organizuje wyjazdy rezydencyjne dla artystów z Tajwanu wraz z partnerami z Azji, Europy i Oceanii, w ramach programu wymian.
Druga lokalizacja projektu mieści się w dzielnicy Gongguan na Treasure Hill (Wzgórzu Skarbów). Nielegalne zabudowania, wzniesione głównie w latach 60. i 70., wiją się po naturalnym zboczu, chaotycznie i misternie układając elementy w całości krajobrazu. W latach 80. miejsce to miało zostać zburzone, ale dzięki aktywistom i lokalnym mieszkańcom, udało się zachować teren oraz wpisać na listę historycznych społeczności Tajpej.
Aby wejść na teren Treasure Hill Artist Village od strony metra trzeba przejść przez przedproże buddyjskiej świątyni bogini miłosierdzia – Guan Yin. W naturalny sposób stała się ona również patronką sztuki i ważnym elementem wioski. Podobno w Tajwanie jest więcej świątyń niż sklepów spożywczych.
Na terenie wioski nadal żyją lokalni mieszkańcy. Od kilku lat towarzyszą im również artyści. THAV stawia na projekty angażujące społeczność i historię miejsca oraz ogólnodostępność sztuki dla odbiorców. Osoby przyjeżdzające na rezydencje mogą spędzić tu od kilku tygodni do kilku miesięcy. Program rezydencyjny zapewnia studio i pomoc kuratorską w trakcie pobytu. Organizowane są warsztaty, dni otwartych pracowni i wystawa na koniec rezydencji. Dostępny jest warsztat drewna, sala prób i dwie sale ekspozycyjne. Poza pracowniami mieszczą się tu też kawiarnie i studia z rękodziełem i tajwańskim dizajnem.
Wśród artystów, którzy uczestniczyli w programach rezydencyjnych, są twórcy z dziedziny sztuk wizualnych, tancerze, rzeźbiarze, muzycy a nawet konstruktor robotów. Co wydaje się być ważne dla obu lokalizacji i projektu ogólnie, jest tworzenie poczucia wspólnoty i zakorzenienie w lokalnym kontekście.
Kasia Sobczak
Kasia jest z Sopotu, ale od ponad trzech lat mieszka w Portugalii. Pracuje jako niezależny kurator sztuk wizualnych. Niedawno dołączyła do zespołu centrum rezydencyjnego PADA Studios, gdzie wspiera założycieli projektu w jego rozwoju. W maju 2019 roku ukończyła CuratorLab na sztokholmskim uniwersytecie Konstfack. Od 2017 współtworzy kolektyw kuratorski Da Luz, który współpracuje z młodymi artystami z Lizbony. W swojej praktyce odnosi się do historii miejsc lub osób. Lubi archiwa, biblioteki i nieoczywiste lokalizacje. Często w narracji projektów nawiązuje do przestrzeni, tworząc doświadczenia zamiast prezentacji. W wolnych chwilach oprowadza po lizbońskich galeriach sztuki i pracowniach artystów albo spędza czas nad wodą.
Tekst pochodzi z bloga prowadzonego przez Atr Inkubator Goyki 3 Polecamy.