W studiach kulturowych znana jest teoria memów (mem – najmniejszy element kulturowy, swego rodzaju instrukcje kulturowe dotyczące zachowania), które jak wirusy przenoszą kolejne idee*. Nowe technologie znacząco przyśpieszają rozprzestrzenianie się kolejnych memów. Być może sytuacje, kiedy wszyscy spotykamy się w sieci, by wspólnie coś przeżyć, warto wykorzystać. Zarażamy się ideą pomagania. Większość z nas angażuje się w którąś z internetowych, społecznych akcji pomocowych. Uświadamiamy sobie, że wytrącenie z codziennego biegu i przymusowy postój, tylko dla nas ludzi, stanowi problem. Dla naszej planety wirus nie jest żadną komplikacją, poradzi sobie z nim (chociaż tony gumowych rękawiczek to już spory problem).
Dzisiaj cały świat zmaga się ze wspólnym wrogiem. Co będzie gdy go zwalczymy? Czy po zażegnaniu epidemii wrócą z większą siłą lokalne i międzynarodowe antagonizmy, zwłaszcza w kontekście prognozowanego kryzysu gospodarczego? Odpowiedzi nie znamy, możemy tylko mieć nadzieję, że memy popularyzujące uniwersalne wartości i prawdy jak altruizm, empatia, poszanowanie środowiska naturalnego itp., będą rozprzestrzeniały się w lepszych czasach tak, jak dzisiaj robi to wirus. I mimo wspaniałych możliwości jakie daje nam dzisiejsza technologia, pamiętajmy o tym, że może się to odbywać także w bezpośredniej relacji z drugim człowiekiem.
* Richard Dawkins, „Samolubny gen” 1976